به نام خدا
با سلام و نثار دعای خیر
روز گرامیداشت صلح جهانی را که در تمام طول تاریخ مانند رویایی شیرین و دست نیافتنی همواره از آرزوهای دیرینه بشری بوده را پاس می دارم و چنین روزی را به محضر بشریت تبریک عرض میکنم.
انسان تنها موجودی است که معنی و منظور از صلح را می فهمد و میخواهد از راهی به غیر از ترفندهای حیات وحش برای تنازع بقای خود زندگی کند. همه موجودات زنده در کشاکشی دایمی برای حفظ بقای خود هستند و هر موجودی برای تحقق این هدف، شگردی را به کار میگیرد. انسان هرچند که هیچگاه از شگردهای معمول حیات وحش برای تنازع بقا و رسیدن به آمال و آرزوهای خود فاصله نگرفته، اما تنها موجودی است که درون او برای چنین هدفی برنامه ریزی شده تا با فکر و اندیشه خود بتواند به طریقی مسالمت آمیز و به دور از هر نوع خشونتی، ضمن حفظ حیات خود به آرزوهایش نیز جامه عمل بپوشاند. این گرایش را میتوان تمایل انسان به صلح دانست و منظور از گسترش صلح جهانی را میتوان سوق پیداکردن انسان ها به سمت اندیشه ورزی برای تداوم زندگی خود و اجازه دادن به همه انسان ها برای در اختیار داشتن فرصتی برای زندگی مسالمت آمیز و شانسی برای تحقق آرزوهایشان تعریف کرد، بدون اینکه برده باشند و یا برده دار. همچنین بشر بتواند این زمان و فرصتی را که از طریق ورود به جنگ، صرف دفاع از صلح میکند را صرف خود سازی و خودشناسی کند.
به جرات میتوان گفت انسان به واسطه قابلیت اندیشه ورزی‌اش برای صلح و زندگی مسالمت آمیز آمادگی و استعداد درونی لازم و کافی را دارد. اما به دلیل اینکه هنوز از مرحله زندگی بدوی خود که متکی به دوران زورمداری تاریخ کهن بوده است؛ هنوز جدا نشده و تمایل به درنده خویی از طریق توسل به زور در وجود او همچنان فعال است و با وجود پیشرفت‌های علمی و تکنولوژیکی هنوز به دوران مدرن و اندیشه‌ورزی انتقال پیدا نکرده است. حتی در این مسیر متاسفانه پیشرفت های علمی و تکنولوژیکی هم به عقب ماندگی انسان در جهت جنگ طلبی و درنده خویی و تفکر متکی به تنازع بقا محوری کمک نموده و مانع بزرگی در جهت جلوگیری از بروز قابلیت استثنایی و منحصر به فرد انسان بوده است. لازم به ذکر است، علم و تکنولوژی در این جهت نیز بواسطه اشاعه تفکر بی اهمیت انگاری انسان و زمین، لطمات جبران ناپذیری به پیکره صلح بشری وارد نموده است.
به هر حال به طور خلاصه، گسترش صلح جهانی یعنی فراهم نمودن زمینه رشد فکری انسان برای آشتی با اندیشه ورزی و جدا شدن از زورمداری و ارزش قایل شدن برای انسان و زمین و اجازه دادن برای اینکه همه انسان ها صرف نظر از دین و نژاد و ملیت و جنسیت و… حق زندگی و حق برخورداری از مواهب طبیعی زمین و لذت بردن از آن را داشته باشند. زمین متعلق به همه است، حتی متعلق به آیندگان به طوری که آنها نیز حق دارند که ما این زمین یکتا و بی نظیر را برایشان حفظ کنیم و قبل از به دنیا آمدنشان، شرایط زندگی مسالمت آمیز را به آنها هدیه کنیم. پس، انسان برای رسیدن به چنین هدفی باید از جهالت فاصله بگیرد. زیرا به خطر افتادن صلح چیزی به جز نتیجه جهالت مشتی انسان‌های عقب مانده زورمدار نیست که فقط ظواهر خود را مدرن نگه می دارند اما از درون متعلق به ماقبل تاریخ هستند و تفکرشان در آن حد. همچنین همه آنها که برای تاراج ثروت های ملتها اقدام به سرکوب ها نموده و ذهن بشر را درگیر اعمال و کردار پلید و منفی خود می کنند.
بنیانگذار مکتب عرفان کیهانی حلقه و سازمان صلح طاهری: محمد علی طاهری
تورنتو: 21/سپتامبر/2023 مصادف با ۳۰/شهریور/۱۴۰۲
