به نام خدا

با سلام و نثار دعای خیر

دهم دسامبر، روز جهانی بزرگداشت حقوق بشر و رسیدن به چنین رشد شاخص و مهم انسانی را به جامعه جهانی و همه آنهایی که طرفدار رسیدن انسان به حقوق مسلم و برابری و… می باشند، تبریک عرض میکنم.

لازم به ذکر است، انسان در سیر تکاملی اجتماعی و سیاسی خود در طی هزاران سال، اینک به مرحله‌ای رسیده که «حقوق بشر»، حداقل مبنا برای قانون اساسی یک کشور مترقی محسوب می شود. هر چه قانون اساسی یک کشوری از اصول اطلاعیه جهانی حقوق بشر دورتر باشد، به جرات میتوان گفت، درجه توحش و دیکتاتوری سیستم سیاسی آن نظام بالاتر بوده و میل به حکومت‌‌داری و قدرت مداری در چنین سیستمی بیشتر به چشم می خورد.

در این رابطه به امید روزی هستیم نه چندان دور که ماده یک قانون اساسی مملکت حاکی از قرار گرفتن اعلامیه جهانی حقوق بشر بعنوان پایه و مبنای قانون اساسی و سایر قوانین جاری مملکتی باشد تا در سایه آن همه آحاد ملت صرف نظر از قومیت، دین و مذهب و آیین‌های پرستشی، جنسیت و تمایلات فردی و… بتوانند حداقل‌های مورد نیاز یک زندگی بدون دغدغه را برای همه تضمین نماید.

شایان توجه است که برای داشتن یک زندگی خوب، صرف داشتن آزادی، کافی نیست. بسیاری از کشورها از سطوحی از آزادی برخوردارند؛ اما احساس خوشبختی و رضایت در بین مردم، آنچنان که باید باشد، نیست و آنها از فقدان معرفت و معنویت در زندگی خود در رنج هستند. پس در کنار آزادی، به آگاهی و معرفت نیز نیاز مبرمی می باشد. اصولا مشکل انسان از نبود معرفت، ناآگاهی و عدم فهم فلسفه وجودی خود است. این موضوع نیز ممکن است مانع استفاده صحیح و درست از مقوله آزادی شود. پس در حقیقت برای ضمانت رسیدن به یک زندگی خوب و مطلوب که در آن همه انسان‌ها بتوانند به احساس رضایت برسند، به آزادی و آگاهی نیاز می باشد که با هم همراه باشند. بدیهی است که یک ملت ناآگاه، قادر به استفاده از آزادی نیست و خیلی زود حکومت طلبان و قدرت طلبان و… این آزادی را از کف چنین مردمی بیرون خواهند آورد. این عده قادرند با عوامفریبی و مکر و حیله و دادن وعده و نویدهای پوچ توخالی، توده های مردم را فریب داده و بعد از به دست گرفتن سکان قدرت مملکت، بازهم به تکرار تاریخ بپردازند و اسلحه‌های خود را که با پول و ثروت ملت تهیه شده، به سمت مردم نشانه رفته و تهدید به مرگ کنند، بلکه بتوانند آزادانه به چپاول مملکت و ظلم و جور خود ادامه بدهند. حتی برای بازماندگان خود نیز پیش بینی حکومت داری وراثتی بکنند و…

عرفان کیهانی حلقه با طرح موضوع «تن واحده انسان»، گامی در تعیین، تبیین و تاکید بر حقوق انسانها برداشته و با ارائه تفکر«اینتریونیورسالیزم» نه تنها مدافع جدی حقوق بشر است بلکه در صدد ارتقای آن نیز برآمده است تا نشان بدهد:

۱- همهٔ انسان‌ها، بی هیچ تمایزی از هر سان که باشند، اعم از قومیت، رنگ، جنسیت، زبان، مذهب، عقاید سیاسی یا هر عقیدهٔ دیگری، خاستگاه اجتماعی و ملی، میزان دارایی، محل تولد و یا در هر جایگاهی که باشند و… سزاوار تمامی حقوق و آزادی‌های مطرح در «اعلامیه» جهانی حقوق بشر هستند و هیچ تمایزی وجود ندارد. از جمله:

۲- همه انسان‌ها دارای کرامت، آزادی و برابری ذاتی هستند.

۳- همه انسان‌ها حق زندگی آزاد و مختارانه را دارند و به هیچوجه نباید برده تلقی شوند و یا با آنها مانند برده رفتارشود.

۴- همه انسان‌ها حق آزادی اندیشه، آزادی بیان و آزادی پس از بیان، آزادی دین و مذهب و تغییر آن، آزادی برگزاری انجمن و شرکت در آن و… را دارند.

۵- همه انسان‌ها داری حق برخورداری از خدمات بهداشت و سلامتی، تحصیل رایگان، بیمه عمومی و… هستند.

۶ –

صرف نظر از موارد فوق و آنچه که در اعلامیه جهانی حقوق بشر آمده است، عرفان کیهانی حلقه با مطرح نمودن دکترین «اینتریونیورسالیزم» با توجه به کرامت انسانی و بررسی جایگاه انسان در هستی و اصل اجتناب از برده داری، حکومت انسان بر انسان را مذموم دانسته و صرفا اداره امور جوامع مختلف از مملکتی گرفته تا بخش های خصوصی یک جامعه را صرفا در حد یک هییت مدیره به رسمیت می شناسد. در نتیجه «سازمان صلح طاهری» پیشنهاد میکند تا به همین منظور، موادی به اعلامیه جهانی حقوق بشر اضافه شود. از جمله:

حکومت انسان بر انسان مذموم است (اداره مملکت صرفا با انتخاب اعضای هییت مدیره بمنظور اداره آن جایز است و نه حکومت کسانیکه خود را مالک و صاحب مملکت بدانند و جان، مال و ناموس مردم را در اختیار خود گرفته و بازیچه دست خود کنند).

در ضمن به مناسبت روز جهانى حقوق بشر، بدینوسیله مجدداً از همه نهادهاى حقوق بشرى و تشکل‌ها و سازمان‌های ذیربط و همه فعالین این حوزه در سرتاسر دنیا که در طول مدت یک دهه براى نجات اینجانب و آزادى از بازداشتگاه امنیتى ٢-الف اوین و سرانجام اسکان در شهر تورنتوى کانادا از هیچ کوششی فروگذار نکردند و تلاش‌ها و پیگیرى‌هاى مستمری را در این زمینه داشتند، سپاسگزارى، تشکر و قدردانی مى کنم .

 در اینجا به برخى از نهادها و تشکلات حقوق بشری که مشخصاً در خصوص دفاع از اینجانب در خلال این مدت فعالیت نموده و بطور عمده در این حرکت کم سابقه، نقش ماندگاری را ایفا کرده‌اند، اشاره مى کنم. بدیهى است، ذکر نام همه فعالین حقوق بشری، این انسان‌هاى آزاداندیش در اینجا غیرممکن است. از اینرو به این مناسبت فرصت را مغتنم شمرده و به این مناسبت از آنها نیز مجدداً تقدیر به عمل آمده و قدردانی میکنم.

  • دبیر کل‌های سازمان ملل متحد :

تا سال ٢٠١۶ آقاى بان کى مون

ازسال ٢٠١٧ آقاى آنتونیو گوترش

  • کمیسر عالى حقوق بشر سازمان ملل متحد:

خانم ناوى پیلاى تا سال ٢٠١۴

از سال ٢٠١۴ تا ٢٠١٨ آقاى زید رعدالحسین

از سال ٢٠١٨ خانم میشل باشله

  • گزارشگران ویژه سازمان ملل در مورد وضعیت حقوق بشر در ایران :

آقاى احمد شهید از ٢٠١١ تا ٢٠١۶

مرحومه خانم عاصمه جهانگیر از ٢٠١۶ تا ٢٠١٨

آقاى جاوید رحمان از سال ٢٠١٨ به بعد

  • عفو بین الملل (Amnesty International):

خانم رها بحرینی (امنستی ایران)

  • کمیسیون بین المللی آزادی ادیان آمریکا:

خانم گیل منچن

آقای اسکات وینر

  • سایر نهادها و اشخاص و افراد مرتبط با فعالیت های حقوق بشری در سرتاسر دنیا

 

با آرزوی توفیق الهی

بنیانگذار مکتب عرفان کیهانی حلقه و بنیانگذار سازمان صلح طاهری: محمدعلی طاهری
تورنتو: 10/دسامبر/2023 میلادی مصادف با ۱۹/آذر/۱۴۰۲ خورشیدی 

اشتراک گذاری این مطلب: